Dino De Laurentiis proponował tytułową rolę Sophii Loren i Brigitte Bardot. Obie odmówiły.
Kiedy Barbarella lewitując ściąga rękawice, widać jej odbicie w pleksiglasie, w którym leży.
Kiedy Barbarella mdleje po ataku lalek, na jej kończynach widać kilka ran. Po chwili zostaje uratowana i wchodzi do bojera, a jej rany znikają.
Kiedy Barabarella i Pygar (ślepy anioł) są atakowani przez Czarną Straż, Barbarella mówi Pygarowi, gdzie ma strzelać. Gdy krzyczy do niego "W prawo!", ten kieruje broń w lewo, strzela i zabija strażnika.
Na początku filmu Barbarella znajduje się w stanie nieważkości, jednak jej włosy opadają.
Kiedy Barbarella obniża pułap swojego statku, aby lądować awaryjnie, łapie się prawą ręką za głowę. W następnym ujęciu trzyma się za głowę lewą ręką.
Film nakręcono w Rzymie (Włochy).
Słynna brytyjska grupa Duran Duran wzięła swoją nazwę od jednej z postaci w "Barbarelli".
Film miał premierę w USA na 3 tygodnie przed tym, jak MPAA przedstawiła system oznaczeń wiekowych dla filmów w USA. Dopiero ponowne wydanie filmu w 1977 r. musiało być ocenzurowane, aby otrzymać łagodne oznaczenie "PG".
Australijska wersja filmu, ostatnio dopuszczona do dystrybucji wideo, zawiera jeszcze obszerniejszą scenę otwierającą film (sekwencja, w której Jane Fonda się rozbiera).
Kiedy rozważano zatrudnienie Virny Lisi do roli tytułowej, aktorka od razu zerwała kontrakt z wytwórnią United Artists i wróciła do Włoch.
"SoGo", nazwa miasta zła, jest nawiązaniem do biblijnej Sodomy i Gomory.
David Gilmour, przyszły gitarzysta zepołu Pink Floyd, brał udział w pracach nad ścieżką dźwiękową filmu.
Kwestie wypowiadane przez Anitę Pallenberg zostały zdubbingowane przez Joan Greenwood.
Hasło Dildana ("Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch")
to też nazwa wioski w Walii.
Nazwy siostrzenic Wielkiego Tyranta ("Stomoxys" i "Glossina") to nazwy gatunków much.
Kostium Barbarelli stworzył sławny projektant mody Paco Rabanne.
"Barbarella" to pierwszy bohater komiksu sci-fi przeniesiony na ekran filmowy (wcześniej adoptowano postaci takie, jak Flash Gordon i Buck Rogers, ale tylko do seriali).
Matmos, czyli płyn, na którym zbudowano miasto SoGo, dał nazwę zespołowi muzycznemu ("Matmos"), a także firmie produkującej lampy lava ("Mathmos").
W 1984 r. w centrum Orlando (stan Floryda, USA) otwarto klub "Barbarella", zainspirowany filmem. Działał on do 2002 r.
W latach 90. XX w. planowano nakręcenie remake'u filmu. Roger Vadim miałby być reżyserem, Barbarellę zagrałaby Sherilyn Fenn lub Drew Barrymore.
Jane Fonda i Roger Vadim byli małżeństwem podczas produkcji i dystrybucji filmu.
Fragmenty filmu znajdują się w dokumencie "From the Journals of Jean Seberg" (1995).
W filmie "Skazani na Shawshank" (1994) widać wielki plakat z Barbarelli na ścianie.
Przyszły gitarzysta Pink Floyd David Gilmour, był jednym z muzyków sesyjnych, którzy wykonali muzykę do Barbarelli.
Scena otwierająca film, gdzie Barbarella znajduje się w zerowej grawitacji, była kręcona w ten sposób, że Jane Fonda leżała na dużym kawałku plexi pod którym znajdowało się zdjęcie statku kosmicznego, kamera była ustawiona nad nią co dało efekt unoszenia się w stanie nieważkości.
Kręcono jednocześnie francusko- i angielskojęzyczną wersję filmu. Jane Fonda nie potrzebowała dubbingu, sama wypowiadała wszystkie swoje kwestie dla wersji francuskojęzycznej.
W 1992 r. Sven Väth i Ralf Hildenbeutel, producenci muzyki techno, nagrali album "The Art of Dance" pod pseudonimem Barbarella.
Kylie Minogue, w teledysku do piosenki "Put Yourself in My Place" z 1994 r., powtórzyła scenę, w której Barbarella rozbiera się będąc w stanie nieważkości.