Steve Martin odrzucił główną rolę w filmie z powodu zobowiązań względem innej produkcji.
Na wczesnym etapie produkcji scenariusz był dostosowywany dla Goldie Hawn, którą rozważano do głównej roli.
Słowo "blue" samo znika z głowy Fletchera.
W samochodzie, Audrey Max na zmianę jest zapięty pasem bezpieczeństwa i nie jest.
Kiedy Flecher sprawdza godzinę mówi, że jest godzina 8:45. Zegarek pokazuje jednak 6:45.
Samolot, który goni Fletcher ma napis Boeing 747. Jednak w kolejnych ujęciach napisu już nie ma.
W jednej ze scen końcowych, cień Audrey pada zupełnie gdzie indziej niż powinien.
Kiedy Fletcher zostaje odstawiony do więzienia, jego buty są jasnobrązowe. Kiedy zaś chwilę potem rzuca butem w kabinę pilotów, but jest już czerwony.
W sądzie, podczas dialogu Samanthy i Fletchera, słowa padają szybciej niż są wymawiane przez aktorów.
Zmienia się zarost na twarzy Fletchera, kiedy ten znajduje się w przechowalni bagażu.
Ściana na klatce schodowej trzęsie się, kiedy Fletcher kopie w drzwi.
Muszla klozetowa wygina się, kiedy Fletcher wkłada do niej głowę.
Podczas rozmowy o szczypcach, Audrey najpierw trzyma Jerry'ego za lewe ramię, a za chwilę za prawe.
Przed starciem z policjantami, Fletcher dwa razy mija ten sam samochód (Ford Taurus).
Fletcher zaczął przesłuchiwać Samanthę Cole, zanim ta złożyła przysięgę prawdomówności.
Audrey wyjmuje świeczki z pudełka i kładzie je na blacie stołu. Za chwilę świeczki są już na torcie.
Fletcher nie może skłamać, lecz w jednej scenie to robi. Kiedy na kolanach prosi Gretę by ta została, mówi do niej: "Nie zrozumiałem pytania" - co jest kłamstwem.
Żadne linie lotnicze nie podają drinków i potraw, podczas postoju samolotu na lotnisku. Tymczasem tak dzieje się w samolocie, który goni Fletcher.
Kiedy Fletcher jedzie na lotnisko znika zadrapanie lakieru z jego Fletchera.
Kiedy Max szykuje się do zdmuchnięcia świeczek, jego ramię jest w innym miejscu, podczas poszczególnych ujęć.
Zdjęcia do filmu zrealizowano w Los Angeles, Pasadenie, Południowej Pasadenie, Universal City i Alhambrze (Kalifornia, USA).
Nauczycielka Maxa czyta klasie fragment opowieści Dr. Seussa pt. "Green Eggs and Ham". Trzy lata później Jim Carrey zagrał główną rolę w filmie "Grinch: świąt nie będzie", a w 2008 roku użyczył głosu Hortonowi do animacji "Horton słyszy Ktosia!". Scenariusze obydwu produkcji oparto na książkach wspomnianego Dr. Seussa.
Podczas sceny, w której Fletcher bije sam siebie w toalecie nie użyto żadnych efektów dźwiękowych. Dźwięki, które słychać to rzeczywiste odgłosy uderzeń głowy Jima Carreya o ściany, podłogę czy pisuar.
Zespół Jars of Clay napisał piosenkę "Five Candles", która miała być wykorzystana podczas napisów końcowych. Utwór nie został jednak użyty, gdyż producenci zdecydowali na koniec filmu umieścić kompilację kilku śmiesznych wpadek z planu.
Zdjęcia do filmu kręcono od 8 lipca do 18 października 1996 roku.
Według pierwotnego scenariusza, napisanego przez Paula Guaya i Stephena Mazura w 1994 roku, bohaterem filmu miał być agent nieruchomości, który okłamuje klientów na temat domów. Został on napisany potencjalnie dla Steve'a Martina. Później scenariusz ten przerobił (niewymieniony w czołówce) Judd Apatow, który zamienił postać agenta na prawnika. Miał go zagrać młodszy aktor poniżej 35 lat, z trójki: Jim Carrey, Mike Myers lub Eddie Murphy.