O filmie Krew bohaterów słyszałem jakby przez przypadek, co mnie cholernie zdziwiło. Ciekawa obsada, świetny scenarzysta, klimat rodem z Mad Maxa, bardzo wysoka średnia - dlaczego jest tak mało popularny? Początkowo myślałem, że to typowy akcyjniak klasy B żerujący na popularności Mad Maxa, ale jest trochę inaczej. Ciekawy pomysł - jest to jakby dramat sportowy w postapokaliptycznym świecie. Sport jaki uprawiają bohaterowie to taki mix futbolu amerykańskiego z walkami gladiatorów - zasady podobne co w tym pierwszy, tyle że dodatkowo zawodnicy walczą za pomocą pięści i broni obuchowej, na dodatek dozwolone są chwyty. Narracja jest bardzo oszczędna - mało dialogów, ekspozycji, relacje bardziej opierający się na gestach. Jesteśmy dosłownie wrzuceni w sam środek akcji, nikt nie tłumaczy co jest grane, wszystkiego dowiadujemy się z czasem, z kontekstu. Oglądałem wersję rozszerzoną i dodam też, że brakuje patosu typowego dla dramatów sportowych. Historia jest prosta, ale nie jest też głupia i banalna. Jedyne czego mi tutaj brakowało, to rozwoju niektórych postaci (Milbur i Cimber). Choć czuć skromny budżet, to wizualnie prezentuje się wyśmienicie - kostiumy rodem z Mad Maxa, dopracowana charakteryzacja, plenery przyjemne dla oka. Muzyka jest ok, niewiele mogę o niej napisać. Obsada jest całkiem niezła, poza nazwiskami widocznymi na okładce występuje jeszcze Hugh Keyas-Byrne którego możemy kojarzyć z roli czarnych charakterów filmów o Mad Maxie. Film bez wątpienia warty obejrzenia. Ogląda się z zainteresowaniem, momentami są silne emocje. Dobra gratka dla fanów postapo z Mad Maxem na czele.