Nieznośny patos, martyrologia, żałosna psychodrama, groteskowe albo nijakie postaci, klisze na kliszach i kompletny brak tempa. Do tego jakże nowatorski zabieg - w Irishmanie było beznadziejne komputerowe odmładzanie, tu Lee poszedł jeszcze dalej i do retrospekcji użył tych samych głównych bohaterów tak jak się...

... jest plakat

kłamstwa (o Czarnych lądujących na plażach Normandii i zabijających Niemców - żadna "czarna" jednostka nie brała udziału w desancie, w innych Czarni nie służyli - obowiązywała segregacja),
głupoty (zwrot o "antykomunistycznej propagandzie" propagandzie???? wtf???? Katy, łagry, archipelag gułag, KGB. głód na...

- funkowo-dyskotekowy klimat ma się bardzo źle do omawianego tematu. Takie podejście jest niepoważne nawet jako wstęp bo wyszedł z tego tani teatrzyk à la Kac Vegas.
- tanie nawiązanie do ostrogi piętowej Trumpa którą jakoby wykpił się od służby.
- przyrównanie czarnoskórych wyborców (w domyśle także osób LGBT+)...

Obejrzałem do końca. Nie polecam.

Z szacunku dla jednego z moich ulubionych reżyserów, próbowałem ten film obejrzeć do końca. Dotrwałem niemal do dwóch godzin. To smutne, kiedy ktoś, kto nakręcił "Mo'better blues", "Jungle fiver", "Do the right thing" czy "Malcolma X" popełnia coś takiego. W prostą, przygodową fabułę o poszukiwaniu ukrytego skarbu,...

Film ma swoje momenty. Z jednej strony potrafi być zabawny, z drugiej strony jest prowokujący czy nawet szokujący, jednak najczęściej jest po prostu nudny. Spike Lee nakręcił film który jest o jakieś 30 minut za długi. Oglądając to miałem wrażenie że zostało tu napchane za dużo pomysłów. Dla mnie jest to rozczarowanie.

Jeśli ktoś po opisie spodziewał się Czasu apokalipsy 40 lat później, dostanie jedynie pewne nawiązania i to wizualne. Reżyser powinienem już przyzwyczaić widzów do swojego poglądu i zaangażowania w sprawy społeczne. A przesadza w tym wszystkim nie tyle Spike Lee co ludzie których argumentem jest "ta poprawność...

Brak rytmu, tempa, za długi, rasistowski (biali =zło), sztampowy, nudny, brak napięcia, emocji, dramatu... Ogólnie beznadzieja

Mozna ja skrocic do: "ukradnijmy, ale to nie kradziez - to zaplata". I ma to miejsce przy kazdej okazji, wliczajac w to obecne "protesty", ktore sa niczym innym jak rabunkami.

W mojej nic nie znaczącej ocenie mocno pretensjonalny obraz z jeszcze mocniej pretensjonalnymi postaciami. Dziurawy scenariusz gdzie szara taśma była na wykończeniu tak samo jak widz na rozciągnietym płótnie. Miało być intertekstualne kino wyszła uczniowska etudia Spike’aL. ... Jr. Jr. Jr.

Spike Lee to reżyser dobry. Ostatnie jego filmy są naprawdę coraz lepsze. Tak jest i tutaj. Kupiłbym do kolekcji na UHD, ale film jest netflixowy :) I na tle innych filmów netflixa wyróżnia się na korzyść. Pokazuje właściwie wszystkie dramaty i żale Afroamerykanów do Ameryki, ale też wpływ wojny na psychikę człowieka....

Środek jest najmocniejszą częścią filmu, początek jest trochę nudnawy i służy raczej pokazaniu postaci i wątków, które w środku filmu się mieszają, ten film się zaczyna robić dobry w momencie jak znajduja złoto.

2/10

wolę Rambo, tę "jednostronną wersję historii amerykańskich ignorantów" z której ukradkiem się naigrywają, niźli czarną wersję Złota Pustyni wtórną i zgrzybiałą..

Potwierdził to dawno, ale jednak po blackklamsmanie i teraz tym czymś utwierdzil mnie tylko w tym, że jest skrajnie chorym rasista, fanatycznym wręcz... Nie chcę mieć nic wspólnego z tym gościem, jego filmów już też nie będę oglądał, nigdy! Tego szitu już miałem nie włączać, ale opinie pewnych userow, które sugerował...

Ten film to jest nieustana beczka śmiechu, ale dobrze nakręcona. Wspaniała parodia.

przez piątkę przyjaciół po wojennych akcjach w Wietnamie. A że ich przygnała chęć odzyskania zakopanego złota, no to i po latach się spotykają by ten kruszec odzyskać. Perypetii i kłótni między nimi bez liku co nadaje odpowiedniego kolorytu. Dobrze się ogląda i te dwie i pół godziny zlatuje w momencie. Warto obejrzeć...

Kiedy sprawy dotyczą rzeczy nam bliskich, łatwo o sentymentalizm i kicz.
Nie ominęło to reżysera tego filmu. Ja zapominam i czekam na powrót do formy.